ساخت ابزاری برای دویدن

ساخت ابزاری برای دویدن

ساخت ابزاری برای دویدنساخت ابزاری برای دویدن


رضوان نصیری، دانشجوی دکتری دانشگاه تهران و مجری طرح

در این طرح موفق به ساخت اسکلت خارجی (exoskeletons) شدیم .

که با استفاده از فنر و بدون نیاز به موتور انرژی به دو پا منتقل می‌کند .

بخشی از انرژی ناشی از دویدن را در فنر ذخیره می‌کند. این امر موجب می‌شود که در زمان دویدن خستگی در طولانی مدت کاهش یابد.
این دستگاه برای کاهش مصرف انرژی و به تأخیر انداختن خستگی در هنگام دویدن طراحی شده است.

افراد می‌توانند یک مسیر طولانی را با خستگی کمتری بدوند یا با صرف انرژی مشخصی، با سرعت بیشتری گام بردارند.

طراحی این سیستم را بر مبنای اطلاعات جمع‌آوری شده از بدن انسان دانست .

استفاده از این اسکلت به هنگام دویدن، مصرف انرژی فرد را کاهش خواهد داد که این امر به کاهش خستگی عضلات به‌خصوص در سرعت‌های بالا خواهد انجامید و برای گستره وسیعی از سرعت‌ها در هنگام دویدن کاربرد دارد.

این در حالی است که سایر اسکلت‌های خارجی غیرفعال تنها برای دویدن یا راه رفتن و در سرعتی خاص کاربرد دارند.

این محقق ساختار این اسکلت خارجی را

بدون هیچ نوع موتور، باتری و یا سیستم الکترونیکی ذکر کرد.

این سیستم با یک فنر ورقه‌ای در ساختار خود قادر است در هنگام دویدن، بخشی از انرژی یکی از پاها را ذخیره کرده .

به پای دیگر منتقل کند. از این رو این وسیله با استفاده از روش استاندارد مورد تائید مجامع علمی

موجب کاهش مصرف انرژی 8 درصدی در هنگام دویدن می‌شود.

ساخت ابزاری برای دویدن
ساخت ابزاری برای دویدن

دانش آموخته دانشگاه تهران با بیان اینکه فنر ورقه‌ای این اسکلت خارجی

دو مفصل ران را به یکدیگر متصل می‌ک.

این فنر ورقه‌ای با تبادل انرژی بین دو پا، از هدررفت انرژی جلوگیری کرده و انرژی در حال اتلاف در یک پا را به پای دیگر تزریق می‌کند.

نصیری، کاهش هزینه‌های ساخت نسبت به سایر نمونه اسکلت‌های خارجی را از دیگر مزایای این سیستم نام برد.

هدف ما کاربرد این سیستم برای افراد دارای مشکل جسمانی است.

چراکه انرژی کمی مصرف می‌کند، ضمن آنکه این افراد می‌توانند دویدن را تجربه کنند.

وی با اشاره به قابل استفاده بودن این سیستم برای ورزشکاران مبتلا به دردهای عضلانی و سیاتیکی، خاطر نشان کرد.

این دسته از ورزشکاران می‌توانند با استفاده از این اسکلت خارجی اقدام به دویدن با درد کمتری کنند.

این طرح با هدایت دکتر مجید نیلی‌احمدآبادی عضو هیات علمی و با همکاری رضوان نصیری، ارژنگ احمدی و آرمین زارع دانش آموخته دانشگاه تهران اجرایی شد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید